Wailkiimen
Hum sän wi?
Wi sän iin wrååläbene auertjügde floose fun braistingers. Wi wän üs stä än dat trinambai, wär wi laawe mä audere mänsche feroondwoorte for gaud laawen toruchte fune. Wi taunke än dune sannfull än sü dat dat for arken to schüns äs, mä neie tuchte. Wi nåme all dä mänsche, de dat wän, bai üüse tochte än idee mä.
Wat mooge wi?
Auer muul äs it, jü kwalität fun dat laawen fun dä mänsche to behulen, än wer dat nööi än möölik äs tu ferbeern än dat mänauerstarker to mågen. Wi mooge aun de tukamst to freese än natörlik derfor sorje, dat aaken am üs stä aune tokamst taunkt. Wi böe mä bei dat amsetten fun di plån for jü äntwiklung fun üs stä taunke am riseltoote, jü natur än dat wat derfor nösig äs.
Wi moogen mä de gemienderäd än stä än dat trinambai wat tokamst het, wat äi schüll maunt, wat hum ai ferauntworte kån. Wi wain mä jü stä än dat laun trinambai tohupe böse än wi stiipe dat iirenåmtlig arbit. Wi bööe iirenåmtlig, ä for üüs, sunner for al mänsche, wi sän auwer ju parteie än schörk.